W wielu filmowych scenach narodzin możemy zaobserwować jak noworodek jest kładziony na klatce piersiowej świeżo upieczonej mamy. Nie jest to tylko ładna scena tulenia! Kangurowanie, bo to o nim mowa, pozwala na budowanie relacji oraz ma wiele innych korzyści dowiedzionych naukowo. Czasami w przypadku wcześniaków, na upragniony kontakt skóra do skóry trzeba poczekać. Warto jednak rozpocząć kangurowanie, gdy tylko jest to możliwe. Kiedy zrodziła się idea kangurowania? Koncepcja kangurowania (skrót KMC Kangaroo Mother Care) zrodziła się w Kolumbii w 1978 roku. Jej ojcem jest doktor Edgar Rey Sanabria. WHO rekomenduje tę metodę od 2003 roku i zaleca ją zarówno wcześniakom jak i noworodkom urodzonym o czasie. (1,3) Na czym polega kangurowanie? Kangurowanie to kontakt skóra do skóry tuż po narodzinach dziecka. Kiedy zaraz po narodzinach dziecko ląduje na brzuszku mamy, jest osuszane, przykrywane kocykiem i spędza na klatce piersiowej mamy swoje pierwsze dwie godziny życia. Tak to przebiega zakładając, że wszystko jest w porządku z mamą i dzieckiem. Warto pamiętać, że ten kontakt skóra do skóry możemy odtworzyć w dowolnym momencie życia dziecka. Często kobiety, które rodzą wcześniaka w pierwszej chwili nie mogą go przytulić, dotknąć, a co dopiero mówić o nieprzerwanym kontakcie skóra do skóry. Gdy rodzi się […]…