Jednak samo pytanie – zadane w taki sposób – dotyczy konkretnej strategii zaspokojenia tych potrzeb. Spróbuję więc najpierw odpowiedzieć na to pytanie przez analogię. Gdyby ktoś zapytał, czy można ośmiomiesięczne dziecko nauczyć samodzielnego chodzenia, specjaliści od rozwoju dzieci, w tym fizjoterapeuci, odpowiedzą: NIE.
Ale znajdą się również tacy, którzy odpowiedzą: TAK. I zaproponują skuteczne rozwiązanie – chodzik. Przecież dzięki niemu: dziecko może samo się poruszać, jest samodzielne, plecy rodzica są mniej obciążone.
JAK DOBRZE, ŻE TO REKLAMA KSIĄŻEK
seria rodzicielska
Jak zrozumieć małe dziecko
35 PLN
Książka, dzięki której poznasz zagadnienia związane z jedzeniem, snem, zabawą, odpieluchowaniem, bezpieczną relacją oraz adaptacją w przedszkolu małego dziecka.
Kompleksowy poradnik, który musisz przeczytać!
Tylko kłopot polega na tym, że choć krótkoterminowo to rozwiązanie wydaje się trafione w punkt, o tyle długoterminowo przynosi ogrom szkód:
- dla kręgosłupa i postawy dziecka,
- dla jego napięcia mięśniowego,
- dla rozwoju czucia swojego ciała i orientacji w przestrzeni,
- i wiele innych…
Nie na darmo natura obmyśliła to tak, żeby umiejętności przybywało dziecku w odpowiednim czasie i kolejności. Czyli w momencie, kiedy osiągnie ono etapy poprzedzające i stanie się zwyczajnie gotowe na nową umiejętność, a nie wtedy, kiedy my dorośli o tym zdecydujemy.
Jak to się ma do snu?
Tak zwani „eksperci” od snu dzieci mają dla nas, rodziców, w zanadrzu „skuteczne” rozwiązania (cudzysłów nie jest tutaj przypadkowy). Metody nauki samodzielnego zasypiania, treningi snu – jakkolwiek tego nie nazwiemy, w rzeczywistości zwykle chodzi o to samo – o to, żeby zbudować w rodzicach przekonanie, że ich dziecko w ciągu kilku nocy może zdobyć tak ważną (i trudną) umiejętność. Nic bardziej mylnego. Z prostego powodu: dziecka nie da się nauczyć samodzielnego zasypiania!
Dziecko zacznie samodzielnie zasypiać, kiedy rozwojowo będzie na to gotowe
Jedno dziecko zrobi to stosunkowo szybko, inne w wieku 3 albo 5 lat (tak, lat, nie miesięcy!). Co to znaczy gotowe rozwojowo? To znaczy, kiedy jego mózg oraz układ nerwowy będą wystarczająco dojrzałe, by umieć dokonać regulacji pobudzenia. A że u każdego dziecka jest to bardzo indywidualną kwestią (zależną od temperamentu, ale też od możliwości i płynności przetwarzania sensorycznego, czyli radzenia sobie z napływającymi do organizmu bodźcami), to proces zasypiania będzie różnie przebiegać.
Czytasz artykuł … i bardzo dobrze
Piszemy i wydajemy książki, tworzymy magazyn dla rodziców, prowadzimy super księgarnię. Jeśli nas nie znasz… kliknij i
Sen jest warunkowany biologicznie, co oznacza, że tylko w niewielkim zakresie podlega naszej (rodzicielskiej) kontroli. Ktokolwiek będzie próbował wam wmówić, że jest inaczej, że istnieją narzędzia, metody i techniki do sterowania dziecięcym snem, jest jak sprzedawca chodzików. Swoją prawdę ma, niekoniecznie jednak spójną z wiedzą na temat rozwoju małego dziecka.
O tym, że treningi zasypiania nie działają, czyli o ich pozornej skuteczności, napiszę osobny artykuł – podparty odniesieniem do badań, które wnikliwie studiowałam przez ostatnie miesiące. Bo to, o czym piszę to nie jest moja osobista opinia, ani teza wyssana z palca.
JAK DOBRZE, ŻE TO REKLAMA KSIĄŻEK
Noszenie dzieci
32 PLN
Ćwiczenia z tulenia
43,42 PLN
Karmienie piersią
34 PLN
Wracając do meritum, czyli rodzicielskich potrzeb, które rozpoznaję za tytułowym pytaniem. Czyli jeśli pytacie, czy istnieją sposoby, by:
- cała rodzina (łącznie z małym dzieckiem) lepiej się wysypiała,
- ułatwić dziecku wieczorne zasypianie,
- lepiej radzić sobie z nocnymi przebudzeniami,
- zadbać o swój rodzicielski komfort w czasie snu, nie przekraczając jednocześnie komfortu dziecka…
To odpowiedź brzmi: ZDECYDOWANIE TAK! I ten temat będę dla Was rozwijać.
*Artykuł pochodzi z bloga autorki – www.pracowniasrodka.pl
The post Jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania? Cz. 1 appeared first on NATULI - dzieci są ważne.